Liham Para Kay Ina.

Liham Para Kay Ina…

-kathang-isip ni Juan Marcus Luna-

Minamahal kong Ina,

                  Kamusta na Nay? Sana’y gumagaling ang kalagayan mo. Sana naman naaalagaan ka ni Kuya.

                   Nais ko lang po na magpasalamat. Magpasalamat sa simpleng bagay na binibigay mo sa akin kahit ‘di naman ito galing sa puso. Salamat na pinaaral mo ako, pinakain, binilhan ng damit at mg pangangailangan ko. At least alam ko na may concern ka din sa akin kahit di naman ako paborito mong anak. Naalala mo ina? Noong maliit pa ako? Ako lang sarili ang nagluluto ng almusal ko. Isipin mo? Maliit na bata, nagluluto na? Nakakahiya pa nga pag nakikikain ako sa hapag-kainan kasama si Kuya, Tatay at ikaw. Pakiramdam ko, parang multo lang ako. Di nakikita, di naririnig, di nararamdaman. Naalala mo pa ba noong napaso ako habang nagluluto ng itlog isang araw? Napaiyak pa nga ako eh. Pero sabi mo lang, ‘dahan-dahan lang’. ‘Di ka man lang nag-comfort sa akin. ‘Di mo nga ako tinawag na ‘Anak’ kahit pangalan ko parang balewala dahil ‘di naman nagagamit sa bahay. Diba noong akoy sampung taong gulang at si kuya ay labingdalawa, nag-away kami. Pinagalitan mo ako kahit alam ko na si Kuya ang pasimuno ng away. Mula noon, ‘di ko na pinansin si Kuya. Halos buong buwang iyon, iyak ang nagpapatulog sa akin. ‘Di man lang ‘good night’ sa kaninumang nasa bahay. Hindi ko naman makakalimutan noong nag-hire ka ng yaya. Si yaya lang ang pinakamalapit sa aking puso. Siya na ang kaibigan, kapatid, lolo’t lola, tito’t tita at magulang ko. Siguro naman naalala mo ang family reunion noon. Sabik na sabik mong ipinakilala sa kamag anak ang pinakamagaling, pianakaguwapong, pinakaperfect mong anak si Kuya. Wala akong kilalang kamag-anak hanggang ngayon dahil ‘di mo man lang ipinakilala ako sa kanila. Imbis na makipaglaro sa mga pinsang ‘di ko man lang kilala noon, nakipagkuwento nalang ako kay yaya doon sa labas.  Akala pa nga na dinala ni yaya ang anak niya pero parang totoo naman yun kasi nagsinungaling ka na ‘di mo ako anak at anak ako ni yaya. Si yaya na nga lang ang lahat ko. Siya ang nagpapasaya sa akin. Minsan pag binibigay mo na ang suweldo ni yaya, pupunta kaming dalawa sa parke at magkaka-picnic. Kaunti lang naman ang gastos noon. Kaya ang natira ipinapadala niya sa mga anak niya sa Pampanga upang makapag-aral. Sobra nga ang pag-iyak ko noong umalis siya upang mag-Pasko sa Pampanga. Isipin mo Pasko noon malungkot ako. Kinatuwa ko nalang noong bigyan ninyo ako ng sapatos. Masasabi ko nalang sa iyo inay na salamat na nag-care ka pa rin para sa future ko at pinaaral mo ako sa magandang paaralan. Matutuwa nalang ako pag nakikita ko si yaya sa labas ng waiting shed paminsan-minsan. Pero minsan, sumasakay nalang ako ng trycicle dahil may pinagagawa ka kay yaya sa bahay. Dati pinagalitan mo si yaya sa sobrang pagkainis ko sinabi ko sayo, ‘tigil na po’ na medyo pasigaw pa ang tono. I was expecting a sermon from you pero ano ang nakuha ko sayo? Wala. Parang walang nangyari sa pagitan ninyo ni yaya. Matutuwa nalang siguro ako kung pinagalitan mo ako dahil at least maririnig ko ang boses mong naka-adress sakin. Pinakamalungkot na parte ng buhay ko ang pag-alis na ni yaya forever. ‘Di ko matanggap yun pero naunawaan ko naman kasi ‘di naman niya ako tunay na anak. Matapos ang pag-alis ni yaya, pianangako ko na pagkatapos na magtapos ako ng college, titira ako sa Pampanga. Kasama si yaya at mga anak niya. Nabigla na lang ako na noong graduation ceremony ko, bigla na lang dumating si yaya. Niyakap niya ako ngmahigpit. Isang yakap na ‘di ko nakuha sayo. Well at least now, pareho kayong ni yaya ang nabibigyan kong pera upang makabili ng gamot. Si yaya, lubha ang pasasalamat sa akin pero ikaw, wala man lang sinasabi. Not even a simple ‘thanks’ or ‘salamat’. Well siguro at this point ayaw mo na basahin tong letter na ito na isinulat ng anak mo. To close this letter, I just want to say na, thank you nay and even if you don’t love me, I love so so much with all my heart. I hope that even in these last moments of your life, I would finally hear my name coming out of your voice and a warm embrace I have been waiting for all my life. I love you so much Nay. Please give me your love…              

Minamahal,

Iyong Anak.